تاثیر ph بر جذب عناصر غذایی
pH خاک و آب آبیاری از جنبه های ضروری یک برنامه تغذیه خوب است. pH تأثیر مستقیمی بر روی گیاه ندارد، اما مستقیماً بر روی دسترسی به مواد مغذی توسط گیاه تاثیر می گذارد. pH خاک معیاری برای سنجش اسیدیته یا قلیایی بودن خاک است. pH خاک بر جذب عناصر مغذی توسط گیاه تاثیر گذار است. برای مثال در خاک های بسیار اسیدی، آلومینیوم و منگنز بیشتر در اختیار گیاه قرار می گیرند در حالی که کلسیم، فسفر و منیزیم کمتر در دسترس گیاه هستند یا در خاک های بسیار قلیایی، فسفر و اکثر ریز مغذی ها کمتر در دسترس هستند.
محدوده pH مطلوب خاک برای رشد بهینه گیاه در بین محصولات زراعی مختلف متفاوت است. به طور کلی، pH خاک ۶ تا ۵/۷ برای اکثر گیاهان قابل قبول است زیرا اکثر مواد مغذی در این محدوده pH در دسترس هستند. استثنا عنصر مولیبدن (Mo) در مقادیر pH قلیایی بیشتر در دسترس است.
نیتروژن (N)، پتاسیم (K) و گوگرد (S) عناصر مغذی اصلی مورد نیاز گیاه هستند که به نظر می رسد کمتر از عناصر دیگر تحت تأثیر مستقیم pH خاک قرار می گیرند، با این حال، فسفر (P) مستقیماً تحت تأثیر pH قرار می گیرد. برای مثال در pH های بالاتر از ۵/۷، یونهای فسفات تمایل دارند به سرعت با کلسیم (Ca) و منیزیم (Mg) واکنش نشان دهند تا ترکیباتی با حلالیت کمتر تشکیل دهند. در مقادیر pH اسیدی، یونهای فسفات با آلومینیوم (Al) و آهن (Fe) واکنش می دهد و دوباره ترکیباتی با حلالیت کمتر تشکیل میدهند.
تنظیم pH
در برخی شرایط جهت تنظیم شدن pH ترکیباتی را به خاک اضافه می کنند. برای مثال در مقیاس مزرعه برای خاک هایی با pH اسیدی از یک ماده آهکی، که اغلب سنگ آهک کلسیتی یا سنگ آهک دولومیتی ریز آسیاب شده است استفاده می شود تا pH را از ۴٫۵ به ۵٫۵ یا ۶٫۵ یا نزدیک به خنثی شدن افزایش دهد.
البته استفاده از روش هایی که به طور طبیعی دسترسی عناصر غذایی را افزایش می دهند بسیار حائز اهمیت است. برای مثال کود حاوی فسفر را می توان در ردیف بذر یا نزدیک به آن استفاده کرد تا قبل از آن که با کاتیون های خاک که تحت شرایط pH اسیدی یا بازی غالب هستند واکنش دهد، جذب یونهای فسفات در اوایل فصل توسط ریشه های گیاه تسهیل شود.
روش دیگر تولید گرانول های کودی ترکیبی است که حاوی عناصر N، P و حتی S است، که در خاک هایی