تغذیه برگی

تغذیه برگی یکی از شیوه های تامین غذای گیاه است که شامل استفاده از کود به طور مستقیم از طریق محلول پاشی به جای قرار دادن آن در خاک است.

محلول پاشی اگرچه نمی تواند جایگزینی برای یک خاک سالم باشد اما در شرایطی که گیاه از کمبود عناصر مغذی خاصی رنج می برد می تواند بسیار مفید باشد. در این روش گیاه عناصر را به فرم یونی و از طریق برگ یا سایر اندام های هوایی گیاه جذب می کند.

به طور کلی برنامه تغذیه برگی باید مکمل کاربرد خاکی کودها باشد، به ویژه زمانی که تامین عناصر مغذی از طریق ریشه گیاه پاسخگوی نیاز های گیاه نباشد. مثلا تحت شرایطی از جمله محدودیت در سیستم ریشه ای، کمبود تهویه خاک، شرایط نامساعد برای جذب مواد مغذی در خاک از جمله رطوبت خیلی کم یا زیاد و بالا بودن pH ، هوای سرد، دوره های طولانی خشکسالی و محدودیت در تحرک عناصر غذایی در درختان ممکن است دسترسی عناصر در خاک را محدود کند، در چنین شرایطی کابرد تغذیه برگی می تواند کمبود های تغذیه ای گیاه را جبران کند.

محلول پاشی به ویژه در مورد عناصری مثل(فسفر، پتاسیم، کلسیم) که تحرک کمتری در خاک دارند و همواره کمبود این عناصر در خاک دیده می شود، کارایی بالایی دارد.

ظرفیت برگ ها نیز برای جذب عناصر مغذی بسته به شرایط مختلف محیطی، نوع گیاه، سن و برخی ویژگی ها مانند داشتن کرک روی سطح برگ متفاوت خواهد بود.

چه زمانی محلول پاشی موفق تر است؟
بهترین زمان محلول پاشی برگی بین ساعت ۷ صبح تا ۱۰ یا بعد از ساعت ۵ بعد از ظهر است. زیرا در این موقع از روز معمولا روزنه ها باز هستند و جذب بهتر صورت می گیرد، همچنین در زمانی که باد کمتر است و گیاه تحت تاثیر شرایط تنشی نیست محلول پاشی موفق تر خواهد بود.

در روش محلول پاشی نیز مانند سایر روش ها محدودیت هایی وجود دارد از جمله این که مقدار محدود مواد مغذی در محلول پاشی ممکن است نتواند نیاز های غذایی گیاه را به طور کامل جبران کند، همچنین احتمال مسمومیت گیاه در صورتی که از غلظت بالای عناصر استفاده شود، وجود دارد که می تواند موجب مسمومیت و برگ سوزی در گیاه شود.

«سارا حسینی» کارشناس ارشد خاکشناسی